Eén manier waarop in de Schrift Gods heilsplan verborgen ligt, is in de (zeven) feesttijden die God aan Israël gegeven heeft.a Deze vastgestelde tijden van God (moadim) vormden al een schaduw van hetgeen in Christus vervuld zou worden.b Ze kunnen in twee groepen worden ingedeeld, vernoemd naar het jaargetijde waarin ze vallen: De vier voorjaarsfeesten in de eerste en derde maand op Gods kalender wijzen profetisch op de eerste komst van Christus, als Lam van God. De drie najaarsfeesten vinden plaats in de bijbelse zevende maand en wachten een toekomstige vervulling met Christus´ wederkomst als Koning.
De basis voor de drie voorjaarsfeesten in de eerste maand – het Pascha, het Feest van de Ongezuurde Broden en het Feest van de Eersteling – werd gelegd bij de uittocht uit Egypte en wijzen heen naar de dood en opstanding van Christus als ons Paaslam.c Een kleine twee maanden na die uittocht werd bij de berg Sinaï de basis gelegd voor het vierde feest, het Wekenfeest (Shavuot). Dit feest heeft z´n vervulling gekregen op de Pinksterdag: Mozes die opklom tot God om Zijn woorden te ontvangen en door te geven aan het volk, is een schaduw van Jeshua haMasiach die ten hemel voer, de belofte van de Geest ontving en die doorgaf aan Zijn nieuwe Lichaam op aarde.d Dit Pinksterfeest vormde tevens de brug tussen Israël en de heidenvolken: Het Evangelie van Gods Koninkrijk zou vanuit Jeruzalem naar de heidenvolken gaan om hen voor te bereiden op de komst van het Messiaanse Vrederijk.e
De komst van dit Messiaanse Vrederijk heeft profetisch een relatie met Israëls intocht in het Beloofde Land. Die intocht werd na een tweejarig verblijf bij de Sinaï nog eens met achtendertig woestijnjaren uitgesteld.f Op Gods jaarkalender valt deze woestijnreis samen met de hete zomermaanden tussen de voor- en najaarsfeesten, en dienovereenkomstig met het tijdperk van de Gemeente tussen Jezus´ eerste en tweede komst.g En waar met het Pinksterfeest al een brug werd geslagen naar de heidenvolken, daar zullen de drie najaarsfeesten in de zevende maand – te weten (1) de Dag van Bazuingeschal, (2) de Verzoendag en (3) het Loofhuttenfeest – eveneens een profetische vervulling krijgen voor al de volken op aarde. Want het verstrooide overblijfsel van ´Jakob´ zal terugkeren naar hun eigen land en zal daarbij als het ware een volheid van volken meenemen.1
“De basis voor de voorjaarsfeesten werd gelegd bij de uittocht uit Egypte”
We zagen al dat met de uittocht uit Egypte de basis werd gelegd voor de voorjaarsfeesten en overeenkomstig Jezus´ eerste komst als Lam van God. Maar het volk Israël heeft nog een tweede uittocht of terugkeer gekend, namelijk die uit de Babylonische ballingschap. Deze terugkeer uit Babylon komt echter profetisch in beeld in relatie tot de najaarsfeesten en overeenkomstig Jezus´ wederkomst als Koning. Een centraal thema bij die terugkeer uit Babylon is immers het herstel van Sion, de stad van koning David. Ten aanzien van dit herstel spreken ook de bijbelboeken Ezra, Nehemia, Haggaï en Zacharia. In deze boeken wordt ook met name gesproken over de zevende maand – dat is de maand Ethanim of Tisjri met de drie najaarsfeesten.h Typerend voor het begin van deze zevende maand zijn wel de woorden van Ezra 3:1 en Nehemia 8:1: “Toen nu de zevende maand aanbrak, verzamelde het volk zich als één man te Jeruzalem”. Profetisch gezien spreekt de terugkeer uit Babylon over het ´verzamelen uit allerlei volk en taal´.i Babylon is daarin een beeld van de volken die streven naar één grootmacht buiten God om. Een streven dat al in Genesis 11 aanwezig was. Maar te midden van dit streven van de volken is Jezus de Alpha en Omega die zal overwinnen en vanuit Jeruzalem zijn Koninkrijksregering zal oprichten.j
De tijd aangaande Jeruzalem
Omstreeks 70 na Christus werd de stad Jeruzalem door de Romeinen verwoest en sindsdien door de heidenen vertrapt. Volgens Jezus zou dit voortduren tot de tijd der heidenen vervuld zal zijn.k Kunnen we concluderen dat de volheid der heidenen bezig is binnen te gaan, nu we er getuige van zijn dat na een kleine tweeduizend jaar de staat Israël tot wedergeboorte is gekomen (1948) en Jeruzalem weer onder Israëlisch bestuur is gekomen (1967)?l Kunnen we vaststellen dat sinds 1967 de profetische zevende maand is aangebroken – de maand die ‘het getal van de volheid‘ aanduidt – en dat God opnieuw zal terugkeren naar Sion?m Kunnen we sinds Jeruzalem’s bevrijding spreken van ´eindtijd´ als zijnde de laatste fase in de Kerkgeschiedenis?n En zou, gelet op Petrus´ inzicht in de komst van de grote Dag des Heren, na ´twee dagen van duizend jaar´ de profetie van Hosea 6:1-3 in vervulling beginnen te gaan?o
“Een centraal thema bij die terugkeer uit Babylon is immers het herstel van Sion, de stad van koning David”
Het boek Openbaring geeft een inkijk naar wat er staat te gebeuren rondom de grote en geduchte Dag des Heren.p 2 Deze profetische Dag-van-Zijn-komst houdt verband met de 2e hoogtijdag in de zevende maand, de Verzoendag, en zal een sterke scheiding teweeg gaan brengen.q In de Schrift is volop bewijs aanwezig dat deze Dag-voor-alle-volken zich kenmerkt door zowel gericht als verlossing.r Tegen de achtergrond van de Dag des Heren zoals beschreven in Lukas 21:25, vormt het artikel Er zal ontkoming zijn op de berg Sion een boodschap voor Nederland en Europa om ten tijde van een (euro)crisis hun toevlucht te zoeken bij Israëls God, de Vader van alle volken. Voor de Israëlieten zal de Verzoendag neerkomen op reiniging en verlossing wanneer zij gelovig uitzien naar de komst van de Messias.s
Het Lichaam van Christus zal in aanloop naar Zijn wederkomst eveneens een profetische vervulling van de zevende maand meemaken.3 Dit zal echter plaatsvinden in eenheid met het volk Israël, aangezien gelovige heidenen in Christus geestelijk zaad van Abraham zijn en worden ingelijfd in Gods verbond.t Het betreft het verbond tussen God en het volk Israël, waarvan Jezus de nieuwe Middelaar is geworden in de plaats van Mozes. Een verbond dat in Hem een vernieuwing heeft gekregen, toen Hij als Offerlam werd gesteld tot een verbond voor het volk Israël.u
De Kerk die leeft vanuit het besef dat zij bij Israël hoort, zal dan ook in geestelijk opzicht de rijkdom en vreugde van het Loofhuttenfeest gaan ervaren.v Dit laatste en grote (oogst)feest in de zevende maand staat profetisch in het teken van de komst van Gods Koninkrijk, van de late regen van de Geest, en van het inzamelen van een oogst van volken.w In verband met de komst van nieuwe regen van de Geest en het zichtbaar worden van Gods Koninkrijk, gaf God in mei 2005 voor zijn Kerk in Nederland het voorbereidende patroon in drie stappen aan:
- Een afvaardiging van de plaatselijke Kerk komt bijeen op een centrale ontmoetingsplek om God te (aan)bidden;
- Om naar elkaar toe schuld vanuit het verleden te belijden;
- En om gezamenlijk voor het aangezicht van God te besluiten om als één plaatselijk Lichaam van Christus verder te gaan (verbondsvernieuwing).
In dit geopenbaarde driestappenpatroon viel ruim vijf jaar later een opvallende parallel waar te nemen met het patroon van Israëls terugkeer en herstel in Ezechiël 36-37, zowel als met de drie feesttijden in de zevende maand. In de verdere boodschap zal ook uitgelegd worden hoe God Zijn Kerk in Nederland op een weg heeft geleid ´langs´ deze drie najaarsfeesten. Het gaat om een weg die Hij tussen 2008 en 2015 éérst met de Kerk op landelijk niveau is gegaan, waarmee de weg is bereid voor de plaatselijke Kerk om vanaf 2015 volgens het driestappenpatroon te gaan (her)bouwen.
“De Kerk die leeft vanuit het besef dat zij bij Israël hoort, zal in geestelijk opzicht de rijkdom en vreugde van het Loofhuttenfeest gaan ervaren”
Bij een terugblik in 2016 op de periode 2008 – 2015 bleek dat niet uitsluitend de ontwikkeling van de Kerk parallel liep met de drie feesttijden in de zevende maand. Ook in de profetische boodschappen die gaandeweg deze periode zijn ontvangen, bleek achteraf de profetische betekenis van deze drie feesten opgesloten te liggen.4 In de hiernavolgende boodschap zal een overzicht van deze reis van de Kerk tussen 2008 en 2015 worden gegeven. Dit zal worden gedaan aan de hand van het profetische patroon volgens de drie najaarsfeesten: Van de oproep tot verzamelen&uitgaan (Dag van Bazuingeschal) via het dal-van-verootmoediging (Verzoendag) naar de berg waarop eensgezind het Loofhuttenfeest gevierd zal worden. Bij 3. Overzicht reis van de Kerk wordt eerst nog een overzichtskaart van deze weg getoond met daarin een groeidal gevolgd door een groeiberg, inclusief een tijdsindicatie waarop de profetische boodschappen (artikelen A t/m K) zijn ontvangen.5 Vervolgens zal voor elk van de drie najaarsfeesten een bijbelse impressie worden gegeven, waarbij wordt verwezen naar de profetische artikelen en uiteengezet wordt hoe elk feest profetische betekenis heeft gekregen in de ontwikkeling van de Kerk, in aanloop naar een nieuw geestelijk seizoen.
Tenslotte zal nog gesproken worden over het thema verwachting waar het nieuwe geestelijk seizoen verband mee houdt. Daarbij zullen we ook kijken naar de weg van Elia in aanloop naar de komst van nieuwe regen (1 Koningen 17-18). We zullen in de betekenis van de drie plaatsen waarlangs hij moest gaan – van Krith (´afscheiden´) via Sarfath (´louteren, smeltoven´) naar Karmel (´vruchtbaar veld, boomgaard´) – wederom een opmerkelijke parallel ontdekken met zowel de thema´s van de drie najaarsfeesten, als met de inhoud van de profetische artikelen. En nadat inzichtelijk is gemaakt dat God tussen 2008 en 2015 een identieke voorbereidende weg is gegaan met de landelijke Kerk op weg naar een nieuw ´regenseizoen´, zal ook worden uitgelegd hoe in dit nieuwe seizoen de plaatselijke Kerk herbouwd kan gaan worden zodat zij daarmee op haar beurt de weg bereidt voor de komst van nieuwe regen van de Geest. Een weg waarbij eveneens hetzelfde patroon wordt doorlopen als die van de drie feesten in de zevende maand: De zevende ´maand´ die in het teken staat van Sion´s herstel en van verwachting en uitzien naar Zijn komst. Een komst die zal zijn als de komst van regen.x
Noten
